راجر بلین (Neuilly-Sur-Seine ، فرانسه ، 22 مارس 1907-Evecquemont ، فرانسه ، 21 ژانویه 1984) بازیگر و کارگردان فرانسوی بود. او نمایش های برتر جهانی از انتظار ساموئل بکت در انتظار گودوت در سال 1953 و Endgame در سال 1957 را به نمایش گذاشت.

بلین فرزند پزشک بود. با این حال ، علی رغم آرزوهای پدرش ، بلین در تئاتر حرفه ای را جعل کرد. به عنوان یک نوجوان ، او توسط سوررئالیست ها و تصور آنها از هنر انقلابی مجذوب شد.

وی در ابتدا بخشی از مجموعه های تئاتر چپ بود که شرکت پنج و گروه اکتبر بود. در سال 1935 ، بلین به عنوان دستیار کارگردان آنتونین آرتاد به دلیل تولید لس سنی [سنی] در تئاتر Folies-Wagrams در سال 1935 خدمت کرد. پس از کار خود با آرتاد ، بلین روی "خیابان سیاسی-تئاتر" تمرکز کرد.

در طول جنگ ، بلین واسطه ای بین مقاومت و ارتش فرانسه بود.

فعالیت گسترده او به عنوان کارگردان و بازیگر در فیلم و تئاتر تا حد زیادی با کار و رابطه وی با آرتادو ، ساموئل بکت و ژان ژنت تعریف شده است. وی علاوه بر اینکه دوست صمیمی و محرمانه آرتاد در طول 9 سال کارآموزی دوم است ، او اولین اجراهای انتظار بکت را برای گودوت ، روزهای مبارک و بازی و همچنین کارگردانی عملکرد اولیه Genet's The Blacks و بحث برانگیز صفحه نمایش کارگردانی کرد. مکاتبات اصلی Genet با Blin توسط نسخه های Gallimard منتشر شده است.

انتشارات فابر و فابر در سال 1986 ، "ساموئل بکت: آثار دراماتیک کامل" فقط سه فداکاری از بکت را حمل می کند: "endgame" به بلین اختصاص داده شده است ، در حالی که "بیا و برو" برای جان کالدر است و "فاجعه" برای والاو هاول است.

منبع: مقاله "راجر بلین" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.