ایو رابرت (19 ژوئن 1920 - 10 مه 2002) بازیگر ، فیلمنامه نویس ، کارگردان و تهیه کننده فرانسوی بود.

رابرت در سامور ، ماین اتر-لیر ، فرانسه متولد شد. در نوجوانی ، او برای پیگیری حرفه ای در بازیگری به پاریس رفت و با شروع قطعات بدون پرداخت در کارگاه های مختلف تئاتر این شهر شروع به کار کرد. از سنین 12-20 سالگی نوع را به عنوان یک تایپوگرافی تنظیم کرد ، سپس در اوایل دهه 20 خود میم را مطالعه کرد. در سال 1948 او اولین تصویر متحرک خود را با یکی از نقش های ثانویه در این فیلم ، Les Dieux du Dimanche انجام داد. طی چند سال ، رابرت در حال نوشتن اسکریپت ها ، کارگردانی و تولید بود.

تلاش های کارگردانی ایو رابرت شامل چندین کمدی موفق بود که او فیلمنامه را نوشته بود. فیلم او در سال 1962 ، La Guerre des Boutons برنده جایزه فرانسه ژان ویگو شد. فیلم او در سال 1972 LE GRAND BLOND AVEC UNE CHAUSSURE NOIRE در بیست و سومین جشنواره بین المللی فیلم برلین در سال 1973 برنده خرس نقره ای شد. در سال 1976 ، Un éléphant ça trompe énormément ، با بازی در همسر خود ، او را تحسین بین المللی کرد. کمدی ویرانگر در سال 1973 Halut L'Artiste توسط بسیاری از نوازندگان به عنوان فیلم نهایی در مورد تحقیر زندگی این بازیگر شناخته می شود. در سال 1977 ، او کارگردانی کمدی دیگری به نام Nous Irons Tous Au Paradis را که نامزد دریافت جایزه سزار برای بهترین فیلم شد ، کارگردانی کرد.

در سال 1990 ، رابرت دو فیلم دراماتیک ، قلعه مادرم (Le Château de Ma Mère) و جلال پدرم (La Gloire de Mon Père) را کارگردانی کرد. بر اساس رمان های زندگی نامه ای توسط مارسل پاگنول ، آنها به طور مشترک در جشنواره بین المللی فیلم سیاتل 1991 به "بهترین فیلم" رای داده شدند و بررسی های عجیب و غریب دریافت کردند. وی در طول حرفه خود ، بیش از بیست عکس حرکت از ویژگی های بلند را کارگردانی کرد ، تعداد مساوی از اسکریپت ها را نوشت و در بیش از هفتاد و پنج فیلم بازی کرد. اگرچه آخرین نقش اصلی وی شاید در سال 1980 بود ، پسری بد توسط کلود ساوتت ، به عنوان پدر طبقه کارگر یک متخصص مواد مخدر ، وی به سال 1997 ادامه داد.

رابرت در بازی سال 1951 Colombe (کبوتر) توسط ژان آنویل در مقابل دانیل دلورمه بازی کرد. آنها در سال 1956 ازدواج کردند و به طور مشترک شرکت تولید فیلم La Guéville را در سال 1961 تشکیل دادند. La Guéville همچنین چندین فیلم از مونی پایتون و تری گیلیام منتشر کرد که در ایجاد گروه کمدی به مخاطبان فرانسوی بسیار تأثیرگذار بود. وی در 10 مه 2002 در پاریس در اثر خونریزی مغزی درگذشت. وی در گورستان Montparnasse با تجسم "مرد شادی ..." به خاک سپرده شد ، جایی که بازدید کنندگان دکمه های بسیاری از رنگ ها را ترک می کنند. جشنواره کن فیلم در آن ماه به سهم خود در فیلم فرانسوی ادای احترام کرد.

منبع: مقاله "ایو رابرت" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.