میشلین پرل

(Micheline Presle)
میشلین پرل (متولد میشلین نیکول جولیا émilienne Chassagne در 22 اوت 1922) بازیگر فرانسوی بود. او گاهی به عنوان میشلین Prelle صورتحساب می شد. از سال 1939 ، او در بیش از 50 فیلم فرانسوی و انگلیسی زبان بازی کرد که در هالیوود و فرانسه ساخته شدند.

او که در پاریس متولد شد ، از سنین پایین می خواست بازیگر نقش اول زن باشد. او در نوجوانی کلاس های بازیگری را پشت سر گذاشت و فیلم خود را در پانزده سالگی در تولید سال 1937 La Fessée انجام داد. در سال 1938 ، او جایزه سوزان بیانچتی را به عنوان امیدوار کننده ترین بازیگر زن جوان در سینمای فرانسه اهدا کرد. ظهور او به ستارگان اروپایی ، در فیلم هایی مانند شیطان در گوشت ، منجر به پیشنهادهایی از هالیوود شد و در سال 1950 ، وی توسط فاکس قرن بیستم امضا شد.

مدیران فاکس قرن بیستم نام خانوادگی Presle را به Prell تغییر دادند. بعداً بعد از اینکه یک شرکت صابون شامپو Prell را بیرون آورد ، به Prelle تغییر یافت. اولین تولید او هالیوود نقش مهمی در مقابل جان گارفیلد در این فیلم زیر پوست من به کارگردانی ژان نگولسکو بود. در همان سال کارگردان فریتز لنگ خود را در مقابل Tyrone Power در درام جنگ چریکی آمریکایی در فیلیپین قرار داد. در سال 1950 ، او همسر دوم بازیگر آمریکایی ویلیام مارشال شد که با او یک دختر به نام تونی داشت. ویلیام مارشال با بازیگر بازیگر ارل فلین و شرکت تولیدی خود همکاری کرده بود و در سال 1951 فلین و او را در فیلم ماجراهای کاپیتان فابیان کارگردانی کرد.

ازدواج پرل دوام نیاورد و او به فرانسه بازگشت و در سال 1954 از مارشال طلاق گرفت. حرفه وی در فیلم های فرانسوی شکوفا شد و در سال 1957 میهمان نمایشگاه آمریکایی اد سالیوان بود. در سال 1959 او در انگلستان تولید انگلیسی به زبان انگلیسی کور به کارگردانی جوزف لیدی اجرا کرد. وی در سال 1962 به دلیل نقش مادر ساندرا دی در فیلم استودیوی جهانی به هالیوود بازگشت ، اگر یک مرد جواب دهد که شوهر دی ، خواننده بابی دارین را نیز به نمایش می گذارد. سال بعد ، پرل مجدداً به زبان انگلیسی در این جایزه با بازی پل نیومن عمل کرد. او فیلم انگلیسی دیگری ساخت ، اما پس از اجرای بیش از 50 فیلم به زبان فرانسه ، در سال 1989 در تولید دو زبانه ساخته شده فرانسوی من می خواهم به خانه بروم ، که برای آن نامزد دریافت جایزه سزار برای بهترین بازیگر زن در یک نقش حامی شد.

در سال 1971 ، پرل مانیفست 343 را امضا کرد و اعلام کرد که وی سقط جنین غیرقانونی دارد.

پرل در 21 فوریه 2024 در سن 101 سالگی در Nogent-Sur-Marne درگذشت ، در Maison des Artistes ، خانه بازنشستگی برای هنرمندان ، که از حمایت جزئی دولت دریافت می کند. مرگ وی توسط الیویه بومسل ، دامادش ، بدون مشخص کردن علت تأیید شد.

از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان