اشعیا ادوین لئوپولد (9 نوامبر 1886 - 19 ژوئن 1966) ، که بهتر به عنوان اد وین شناخته می شود ، بازیگر آمریکایی و کمدین بود که به خاطر شخصیت کمدی احمق کامل خود ، نمایش رادیویی پیشگام او در دهه 1930 ، و فعالیت بعدی وی به عنوان یک بازیگر نمایشی اشاره کرد.

اد وین برای اولین بار در 7 ژوئیه سال 1936 در یک مکان مختصر و تبلیغاتی با گراهام مک نام در طی پخش تلویزیونی آزمایشی NBC ظاهر شد. در فصل 1949-50 ، اد وین میزبان یکی از اولین شبکه ها ، برنامه های تلویزیونی کمدی-متغیر ، در CBS بود و در سال 1949 جایزه Peabody و یک جایزه امی را به دست آورد. Buster Keaton ، Lucille Ball و سه استوژ همگی با وین حضور داشتند. این اولین نمایش تلویزیونی متنوع CBS بود که از لس آنجلس سرچشمه گرفته بود ، که به صورت زنده در ساحل غربی دیده می شد ، اما از طریق Kinescope برای توزیع در میانه غربی و شرق فیلمبرداری شد ، زیرا کابل کواکسیال ملی هنوز به پایان نرسیده است. وین همچنین از سال 1950 تا 1952 میزبان چرخش چهار ستاره NBC بود.

پس از پایان سومین سریال تلویزیونی وین ، نمایش Ed Wynn (یک کمدی وضعیت کوتاه مدت در برنامه NBC در سال 1958) ، پسرش ، بازیگر Keenan Wynn ، او را تشویق کرد که به جای بازنشستگی ، تغییر شغلی ایجاد کند. این کمدین با اکراه فعالیت خود را به عنوان یک بازیگر نمایشی در تلویزیون و فیلم آغاز کرد. پدر و پسر در سه تولید ظاهر شدند که اولین آن پخش بازی Playhouse 90 از نمایشنامه راد سرلینگ Requiem برای یک وزن سنگین بود. اد از بازیگری مستقیم وحشت داشت و خطوط خود را در تمرین ادامه می داد. هنگامی که تولید کنندگان می خواستند او را آتش بزنند ، ستاره جک پالانس گفت اگر آنها اد را اخراج می کنند ، ترک می کند. (با این حال ، ناشناخته به وین ، بازیکن پشتیبانی Ned Glass در صورت بروز اتفاقی قبل از زمان هوا ، مخفی او بود.) در شب پخش زنده ، وین همه را با عملکرد عالی و بی نقص خود شگفت زده کرد و تبلیغ سریع او برای پوشاندن اشتباهات او بود. نمایشی از آنچه در طول تولید اتفاق افتاد ، بعداً به عنوان اپیزود Playhouse در آوریل 1960 Westinghouse Desilu با عنوان "مرد در لباس خنده دار" برگزار شد و هر دو وینس ارشد و جوان را بازی می کردند و چهره های کلیدی در تولید اصلی نیز خود را به تصویر می کشند. اد و پسرش نیز در فیلم خوزه فرر The Great Man با هم کار کردند و اد دوباره مهارتهای غیر منتظره خود را در درام اثبات کرد.

رکیم وین را به عنوان یک بازیگر جدی دراماتیک تأسیس کرد که به راحتی می توانست خود را با بهترین ها نگه دارد. نقش وی در دفتر خاطرات آن فرانک (1959) نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

همچنین در سال 1959 ، وین در سریال های تلویزیونی سرلینگ The Twilight Zone در "One for the Angels" ظاهر شد. سرلینگ ، یک تحسین دیرینه ، آن قسمت را به ویژه برای او نوشته بود ، و وین بعداً در سال 1963 در قسمت "نود سال بدون خوابیدن" بازی کرد. برای بقیه عمر ، وین به طرز ماهرانه ای بین نقش های طنز و نمایشی حرکت کرد. او در فیلم های سینمایی و تلویزیون گلچین ظاهر شد و خود را به نسل های جدید طرفداران جلب کرد.