مری لوئیز بروکس (14 نوامبر 1906 - 8 اوت 1985) در دهه های 1920 و 1930 بازیگر و رقصنده فیلم آمریکایی بود. او امروز به عنوان نمادی از فرهنگ جاز و فرهنگ فلاپر در نظر گرفته می شود ، تا حدودی به دلیل مدل موهای باب که وی در ابتدای کار خود به محبوبیت خود کمک کرده است.

بروکس کار خود را به عنوان رقصنده آغاز کرد. او در حالی که در حال رقصیدن در Follies Ziegfeld در شهر نیویورک بود ، مورد توجه والتر وانگر ، تهیه کننده Paramount Pictures قرار گرفت و با استودیو به یک قرارداد 5 ساله امضا شد. او قبل از گرفتن نقش قهرمان در گدایان زندگی (1928) در نقش های پشتیبانی در فیلم های مختلف پارامونت ظاهر شد.

بروکس از نقش های متوسط ​​خود در فیلم های هالیوود ناراضی بود و در سال 1929 به آلمان رفت و در سه فیلم سینمایی که او را به سمت ستاره بین المللی راه اندازی کرد: جعبه پاندورا (1929) ، خاطرات یک دختر گمشده (1929) و خانم اروپا (1930). دو مورد اول توسط G. W. Pabst کارگردانی شد. تا سال 1938 ، او در هفده فیلم ساکت و هشت فیلم صوتی بازی کرده بود.

پس از بازنشستگی از بازیگری ، او به سختی های مالی افتاد و اسکورت پرداخت شد. برای دو دهه آینده ، او با الکل و تمایلات خودکشی دست و پنجه نرم کرد.

پس از کشف مجدد فیلم های وی توسط سینافیلز در دهه 50 ، یک بروکس قابل قبول شروع به نوشتن مقاله در مورد حرفه فیلمش کرد. مقاله های روشنگری او تحسین قابل توجهی را برانگیخت. او خاطرات خود را با نام لولو در هالیوود ، در سال 1982 منتشر کرد. سه سال بعد ، وی در 78 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت.

[زندگینامه قبلی ، ویرایش شده ، از ویکی پدیا]