از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان

ژان هاگن (متولد ژان شرلی ورهگن ، 3 اوت 1923 - 29 اوت 1977) بازیگر آمریکایی بود که به دلیل نقش خود به عنوان لینا لامونت در سینگین در باران (1952) شناخته شده بود ، که برای آن نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین بازیگر زن پشتیبان شد. هاگن همچنین سه بار برای یک جایزه امی برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یک سریال کمدی به دلیل نقش خود به عنوان مارگارت ویلیامز (1953-56) در سریال های تلویزیونی Make For Daddy نامزد شد.

اولین فیلم او به عنوان یک Femme Fatale طنز در اسپنسر تریسی و Katharine Hepburn 1949 Classic Adam's Rib به کارگردانی جورج کوکور بود. جنگل آسفالت (1950) اولین نقش بازیگر خود را در کنار استرلینگ هایدن در اختیار هاگن قرار داد. هاگن بررسی های عالی را با بازی "Doll" Conover ، زنی که تا پایان تلخ به سمت جنایتکار دیکس می چسبد ، دریافت کرد. او نیز در فیلم Noir Side Street (1950) ظاهر شد و در حال بازی یک دوست دختر صمیمانه اما نه خیلی روشن کلوپ کلوپ شبانه بود.

هاگن به خاطر عملکرد طنز خود در Singin 'In The Rain به عنوان ستاره فیلم خاموش و بی استعداد ، لینا لامونت بهترین بازی را به یاد می آورد. وی برای این عملکرد به یاد ماندنی نامزد دریافت جایزه آکادمی برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

تا سال 1953 ، او به بازیگران فیلم تلویزیونی Sitcom پیوسته بود و اتاقی را برای بابا ساخته بود. هاگن به دلیل تصویربرداری به عنوان همسر اول دنی توماس ، سه نامزد جایزه امی دریافت کرد ، اما پس از سه فصل ، او از این نقش ناراضی شد و سریال را ترک کرد. توماس ، که این نمایش را نیز تولید کرده است ، طبق گزارش ها ، قدردانی از عزیمت هاگن از سریال موفق را ندارد و شخصیت او به جای بازپرداخت کشته شد. این اولین شخصیت تلویزیونی بود که در یک خانواده خانوادگی کشته شد. مارجوری لرد یک سال بعد به عنوان همسر دوم دنی بازیگران شد و برای باقی مانده این سریال با موفقیت در مقابل توماس بازی کرد.

در سال 1957 هاگن در اپیزودی از آلفرد هیچکاک با عنوان "طناب کافی برای دو" همباز شد و زنی را به تصویر می کشد که دو سارق را همراهی می کند و سعی در بازیابی پول دزدیده شده از یک شافت مین کویر دارد. او سپس در قسمت 1960 "یک بار بر یک شوالیه" در سریال گلچین CBS The DuPont Show با ژوئن آلیسون به عنوان الیزابت ظاهر شد. و سال بعد او در قسمت "اندی و زن سرعت" در نمایشگاه اندی گریفیت میهمان شد.

اگرچه او در سریال های مختلف تلویزیونی مکرر میهمانان را به نمایش گذاشت ، اما هاگن نتوانست با موفقیت کار فیلم خود را در بازیگران نقش ها از سر بگیرد. پس از حضور با فرد مک مور آیا در کمدی دیزنی The Shaggy Dog (1959) ، هاگن برای باقیمانده حرفه ای خود نقش های حامی بازی ، مانند Marguerite Lehand ، دبیر شخصی Franklin Delano Roosevelt در Sunrise در Campobello (1960) و دوست Bette Davis in Dead Ringer (1964) را بازی کرد. در دهه 1960 ، سلامت هاگن شروع به نزول کرد و او سالهای زیادی را در بیمارستان یا تحت مراقبت پزشکی گذراند. خیلی دیرتر ، در سال 1976 ، او در قسمت های سریال تلویزیونی Starsky و Hutch و خیابان های سانفرانسیسکو نقش های شخصیت را بازی کرد. با این حال ، او سال بعد در فیلم تلویزیونی Alexander: طرف دیگر Dawn ظاهر بازیگری خود را به دست آورد.