Françoise Rosay متولد Françoise Bandy de Nalèche ، (19 آوریل 1891 - 28 مارس 1974) یک خواننده اپرای فرانسوی ، Diseuse و بازیگر زن بود که بیش از شصت سال از حرفه ای فیلم لذت می برد و در سینمای فرانسه به چهره ای افسانه ای تبدیل شد. او در بیش از 100 فیلم در حرفه خود ظاهر شد.

روزای Françoise Bandy de Nalèche در پاریس ، دختر نامشروع ماری-تریس شووین ، بازیگر معروف به سیلویاک متولد شد. او در ابتدا قصد داشت خواننده اپرا شود و در سال 1917 ، در محافظه کار پاریس جایزه گرفت و اولین بازی خود را در گارنیه پالایز در نقش عنوان Salammbô توسط ارنست ریر انجام داد. او همچنین توسط Rameau و Thaïs توسط Massenet در Castor et Pollux آواز خواند.

اولین فیلم ضبط شده او Falstaff در سال 1911 بود و او از سال 1929 به بعد شروع به کار در هالیوود کرد. در سال 1917 ، او با کارگردان ژاک فیدر ازدواج کرد ، که با او تا زمان مرگش در سال 1948 ماند و سه پسر داشت. او در چندین فیلم تحت هدایت همسرش از جمله لو گراند ژو (1933) ، بازنشستگی میموس (1934) ، لا کرمس هروه (کارناوال در فلاندر) (1935) و لس گنس دو Voyage (1937) ظاهر شد. روزای مدت زمان جنگ جهانی دوم را در انگلیس و سوئیس گذراند ، جایی که او کلاس های بازیگری را در Conservatoire de Genève تدریس می کرد. او هنوز هم در این زمان در فیلم ها ظاهر شد ، به ویژه خانه نیمه راه انگلیس (1944) به عنوان همسر فرانسوی پناهنده یک کاپیتان دریای انگلیس.

در طول کار خود ، او با تمام ستارگان بزرگ سینمای فرانسه ، از جمله ژان گابین ، میشل مورگان ، رایمو ، ژان مورو ، دانیل دریوکس ، میشلین پرل ، پل موریس ، ژرارد فیلیپ ، لوئیس ژووت ، میشل سیمون ، سیمون سیگنال ، فرناندل و ژانوریس بارت ظاهر شد. در هالیوود ، او با چارلز بویر ، موریس شوالیه و بوستر کیتون با هم بازی کرد و با کارگردانانی مانند ویلیام دیترل (سپتامبر امور ، 1949) ، مارتین ریت (صدا و خشم ، 1958) ، رونالد هیم (هفتمین گناه ، 1956) و کای کانی (من و پیتر گلنویل) کار کرد (من و پیتر گلنویل) در انگلیس او در ذرت بیگانه ، بخشی از کوارتت فیلم گلچین دبلیو سامرست مگام ظاهر شد. یک پیانیست بسیار موفق خود در زندگی واقعی ، او نقش یک مجازی معروف پیانو را بازی کرد که به پیانویست مشتاق Dirk Bogarde یک ارزیابی انتقادی دلسوز اما صادقانه و ویرانگر از احتمال وی برای تبدیل شدن به یک نوازنده بزرگ می دهد - که منجر به خودکشی وی می شود. او در فیلم Impromptu شوبرت در E Flat اجرا می کند.

در سال 1950 او در تئاتر گاردن زمستانی لندن روی صحنه آمد و نقش عنوان را در "مادام تیک تاک" بازی کرد اما فقط یک دوره کوتاه داشت.

تا سال 1938 ، پدر بیولوژیکی او ، Count François Louis Bandy de Nalèche ، او را به عنوان دخترش تصدیق کرد.

ظاهر نهایی او در فیلم در جایزه آکادمی ماکسیمیلیان به کارگردانی و برنده طلایی گلوب برای بهترین فیلم خارجی به زبان خارجی سال 1974 ، der fußgänger (عنوان انگلیسی: عابر پیاده) بود.

او در مونتگرون ، ایل-دی-فرانسه ، در نزدیکی پاریس درگذشت. قبر او در سورل-ماسل ، île-de-France واقع شده است ، جایی که وی به همراه همسرش ، کارگردان فیلم ژاک فیدر دفن شده است. آنها سه پسر داشتند.

خیابان هایی به نام Françoise Rosay در Limoges ، Montpellier ، Chevry-Cossigny ، Launaguet و Martigues وجود دارد.

منبع: مقاله "Françoise Rosay" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA.