ویلیام هوراتیو پاول (29 ژوئیه 1892 - 5 مارس 1984) بازیگر آمریکایی بود. یک ستاره اصلی در مترو-گلدوین-میر ، او در 14 فیلم با Myrna Loy جفت شد ، از جمله سری Thin Man مبتنی بر شخصیت های نیک و نورا چارلز که توسط داشیل همت ایجاد شده است. پاول سه بار برای بهترین بازیگر نقش اول مرد به عنوان جایزه اسکار معرفی شد: برای مرد نازک (1934) ، مرد من گودفری (1936) و زندگی با پدر (1947). پس از دبیرستان ، وی در سن 18 سالگی به خانه نیویورک و آکادمی هنرهای نمایشی آمریکا رفت. در سال 1912 ، پاول از AADA فارغ التحصیل شد و در برخی از شرکت های وودویل و سهام کار کرد. وی پس از چندین تجربه موفق در مرحله برادوی ، او فعالیت خود را در هالیوود در سال 1922 آغاز کرد و نقش کمی را به عنوان یک شیطانی شیطانی استاد موریارتی در تولید شرلوک هولمز با جان باریور بازی کرد. به یاد ماندنی ترین نقش او در فیلم های خاموش به عنوان یک کارگردان تلخ فیلم مقابل عملکرد برنده جایزه اسکار امیل جانینگز به عنوان یک ژنرال افتاده در آخرین فرمان (1928) بود. این موفقیت ، همراه با صدای دلپذیر پاول ، منجر به اولین نقش بازیگر او به عنوان کارآگاه آماتور Philo Vance در پرونده "Talkie" The Canary Murder Case (1929) شد. مشهورترین نقش پاول این بود که نیک چارلز در شش فیلم مرد نازک ، که از مرد نازک در سال 1934 آغاز شد ، بر اساس رمان داشیل همت آغاز شد. این نقش فرصتی عالی برای پاول با صدای بلند صحبت خود برای نشان دادن جذابیت و حس شوخ طبعی خود به نمایش گذاشت و اولین نامزد دریافت جایزه اسکار خود را برای The Thin Man دریافت کرد. میرنا لوی در هر یک از فیلم های مرد نازک ، همسر خود ، نورا را بازی کرد. مشارکت روی صفحه نمایش آنها ، در کنار کلارک گابل در سال 1934 با منهتن ملودرام ، یکی از پرکارترین هالیوود بود و آنها در 14 فیلم با هم ظاهر شدند. لوی و پاول در بهترین تصویر سال 1936 ، The Great Ziegfeld ، با پاول در نقش عنوان و لوی به عنوان همسر زیگفلد بیلی بورک بازی کردند. در همان سال ، او همچنین نامزد دومین جایزه اسکار خود را برای کمدی من گودفری دریافت کرد. در سال 1935 ، او با ژان هارلو در بی پروا بازی کرد. یک عاشقانه جدی بین آنها ایجاد شد و در سال 1936 ، آنها روی پرده سینما و با لوی و اسپنسر تریسی در بانوی کمدی Screwball مجدداً به هم پیوستند. با این حال ، هارلو با کمال تعجب و به سرعت بیمار شد و در سن 26 سالگی در ژوئن سال 1937 در اثر اورمیا درگذشت. پریشانی وی در مورد مرگ وی و همچنین تشخیص سرطان در مورد او باعث شد که وی نقش های کمتری را بپذیرد. حرفه پاول در دهه 1940 به طور قابل توجهی کند شد ، اگرچه وی در سال 1947 نامزد سومین جایزه اسکار خود را در سال 1947 به دلیل نقش خود در روز کلارنس کانتی ، Sr. ، در زندگی با پدر دریافت کرد. آخرین فیلم او در سال 1955 آقای رابرتز بود. پاول در 5 مارس 1984 در سن 91 سالگی در اثر نارسایی قلبی ، نزدیک به 30 سال پس از بازنشستگی ، در پالم اسپرینگز ، کالیفرنیا درگذشت. وی در پارک یادبود کویر در کلیسای جامع ، کالیفرنیا ، در نزدیکی همسر سوم خود دایانا لوئیس و تنها فرزندش ، پسرش ویلیام دیوید پاول دفن شده است.